Miejska Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Koninie - Rady dla rodziców dzieci nadpobudliwych psychoruchowo:

Rady dla rodziców dzieci nadpobudliwych psychoruchowo:

30 marca 2021

Rady dla rodziców dzieci nadpobudliwych psychoruchowo:

Są dzieci niespokojne, nerwowe, nadmiernie ruchliwe. Nie potrafią dłużej usiedzieć w jednym miejscu. Trudniej im dłużej skupić uwagę. Niedokładnie, niestarannie, a czasem błędnie wykonują powierzone im zadania.                       Zbyt gwałtownie reagują na uwagi rodziców. Problemem tych dzieci jest nadpobudliwość. Dzieci te nie potrafią kontrolować własnego zachowania. Wymagają zatem ze strony rodziców szczególnej uwagi, miłości i czułości.

Wychowując dziecko nadpobudliwe pamiętajmy o kilku zasadach, które ułatwią życie nam i naszemu dziecku:

1. Zadbajmy o spokojną, bezpieczną atmosferę emocjonalną w rodzinie.
2. Zadbajmy o stały, regularny tryb życia. Przestrzegajmy prawidłowego
   planu pracy i wypoczynku.

Dziecko, któremu trudno się skoncentrować, wymaga uporządkowania codziennych obowiązków. Postarajmy się, by określone czynności dziecka odbywały się mniej więcej w tym samym czasie i w tej samej kolejności.

Np. jeśli dziecko, po powrocie ze szkoły zwykle zjada obiad, odrabia lekcje, a potem wychodzi na podwórko, starajmy się nie zakłócać tego porządku. Pora wieczorna powinna być porą spokoju.

3. Otoczmy dziecko życzliwością i ciepłem, pozwólmy, aby bez obawy wyrażało swoje uczucia i pragnienia.
4. Okazujmy dziecku wiele cierpliwości i wyrozumiałości, łagodnie
   przypominajmy o jego obowiązkach. Wielokrotnie i ze spokojem
   powtarzajmy polecenia, informacje, aby je zapamiętało. Mówmy do
   dziecka prosto i konkretnie. Zadbajmy o kontakt wzrokowy. Wydawajmy
   krótkie polecenia. Trudniejsze polecenia rozbijajmy na etapy. Polecenia
   powinny być sformułowane w sposób jasny i możliwy do realizacji,

dostosowane do aktualnych możliwości dziecka ( początkowo dobrze jest pomagać w ich wykonaniu ).

5. Stwarzajmy warunki umożliwiające wyładowanie napięcia
   Potrzebę ruchu zaspakajając zabawami na świeżym
   powietrzu - grą w piłkę, jazdą na rowerze, tańcem, pływaniem.
6. Zadbajmy o to, aby dziecko przebywało w spokojnym otoczeniu. W pokoju dziecka unikajmy krzykliwych kolorów oraz głośno grającego radia i telewizora. Zaproponujmy dziecku, by zabawki, pluszaki, bibeloty,
   obrazki przechowywało w szafkach lub pudłach. Duża ilość zabawek w
   pokoju sprawi, że dziecko będzie się jeszcze bardziej rozpraszać. Im
   mniej przedmiotów w polu widzenia, tym większa szansa na
   koncentrację.
7. Zadbajmy o sprawność manualną. Zachęcajmy dziecko do rysowania,
   malowania, wycinania, lepienia z plasteliny, nawlekania koralików,
   układania klocków, loteryjek. Uczą one wytrwałości i koncentracji uwagi.
   Przydzielone zadanie powinno być krótkie i interesujące. Nie powinno
   zajmować więcej niż pół godziny. Dłużej dziecko nie może się skupić.
   Przestrzegajmy ukończenia rozpoczętych zajęć. W momentach
   trudniejszych starajmy się dziecku pomóc i łagodnie zachęcić do dalszych
   prób wyrażając przekonanie, że powierzone zadanie potrafi wykonać.
8. Starajmy się nagradzać wszelkie pozytywne zachowania dziecka np., gdy
   dłużej zajmie się układanką, rysowaniem. Wyrażajmy zadowolenie z zachowania dziecka wobec wszystkich domowników.

Gdy dziecko przeżyło sytuację konfliktową, nie pozostawiajmy go zbyt długo w napięciu emocjonalnym, lecz dyskretnie ułatwiajmy mu powrót do zgody.

9. Poświęcajmy dziecku często czas na rozmowę i wspólną zabawę,
   starajmy się ograniczyć czas oglądania programów telewizyjnych, mieć
   kontrolę nad tym, co dziecko ogląda.
10. Najlepiej stawiajmy dziecko przed faktami dokonanymi. Zdecydowanie mówimy - dokąd idziemy, co ma zrobić, itd.

• Starajmy się zachować spokój, cierpliwość. Krzyki powodują napięcie,
  które sprawia, że dziecko zachowuje się jeszcze gorzej.
• Oceniajmy nie dziecko (Jesteś niegrzeczny"), ale jego zachowanie („nie podoba mi się twoje zachowanie").

13.Zadbajmy o to, aby dziecko zasypiało spokojnie.

14. Chwalmy dziecko, gdy jest grzeczne i potrafi się „opanować".

Ulotkę opracowała - psycholog mgr Monika Żak-Dobska